Beschrijving
Wie viele Dinge sich im Laufe des Lebens und der Generationen ansammeln – das erste Kuscheltier, Liebes- und Abschiedsbriefe, Mamas Pelz, Papas Fotos aus dem Krieg, die Kollektion der Lippenstifte, ein alter Gartenhut, gilbe Dokumente, das gute Kristall. Bleibt alles übrig, wenn wir gehen. Vorbeugendes Aufräumen? Sich “sterbefein machen”, wie die Bayern sagen? Schafft kaum einer und warum auch?
Susanne Mayer verweigert sich dem Zeitgeist, das alles als Gerümpel zu entsorgen. Die gefeierte Autorin wendet sich den Dingen zu und schreibt, leicht und elegant, von dem, was sich in ihnen verdichtet. Es entsteht ein Familienporträt, das anrührend ist und tief verstörend, zum Lachen verführt und nichts weniger ist als eine poetische Geschichte der Bundesrepublik.
Een klant van raadt het boek aan:
Susanne Mayer beschrijft hoe ze voor de taak staat om het ouderlijk huis te ontruimen. Ze neemt ons mee door de woning van de kelder tot aan de zolder en beschrijft systematisch wat ze allemaal, vaak in onvoorstelbare hoeveelheden, tegenkomt. Het gaat van Ding-Freude, via Ding-Sehnsucht, naar Ding-Ekel.
Wat wil ze bewaren? Wat kan weg? En waar ga je er dan mee naar toe? Moeders bontkleren kan ze ook in de chiquere tweedekans-winkels niet kwijt. Ook de voorwerpen van ivoor en het koraal zijn een probleem. Verbranden? “Nicht in einem Land, das früher Bücher abgefackelt hat!”
Al beschrijvend wat ze vindt, komen we veel te weten over de familiegeschiedenis. Bijvoorbeeld over moeders jonge oorlogsjaren in het zwaar gebombardeerde Hannover. En wat had vader te maken met de ontwikkeling van de V2? En wat wist hij van de gruwelijke dwangarbeid in Mittelbau-Dora?
In de opsomming van de dingen wordt het niet alleen de schrijfster soms te veel, maar ook de lezer. Toch blijft het boek boeien. Het is niet een boek om in één ruk uit te lezen, maar wel om gedoseerd tot je te nemen. En vervolgens te mijmeren over wat al die dingen óns te vertellen hebben. En over wat onze nabestaanden zouden moeten doen en laten met de dingen die wij nalaten.
Van harte aanbevolen!